پزشکی هسته ای چیست
پزشکی هسته ای
پزشکی
هسته‌ای ، شاخه‌ای از پزشکی است که در آن تشعشع و خواص هسته‌ای
نوکلوئیدهای رادیواکتیو و نوکلیدهای پایدار هم برای تشخیص و هم برای درمان
امراض بکار می‌روند. این امر میتواند یا با پرتو دهی مستقیم مریض با یک
چشمه تشعشع خارجی یا با تزریق داروهای نشاندار با رادیواکتیویته به مریض
تحقق یابد. زمینه پزشکی هسته‌ای و رادیو دارو در 20 سال گذشته رشد فوق
العاده‌ای داشته است. پیشرفتهایی در توانایی پیش بینی‌ها ، تکنولوژی
آشکارسازی و توسعه رادیو داروهای متناسب ، همه در این توسعه سهیم بوده‌اند.
داروهای نشاندار رادیواکتیو که به مریض تزریق یا خورانده می‌شوند، به نام
رادیو داروها هستند.
تاریخچه
در مدت کوتاهى پس از
کشف رادیم در 1277هخ(1898 م) توسط مارى کورى و جدا سازى آن به مقادیر 1_1/0
گرم از پچبلند،بلافاصله در یافتندکه این میتواند عنصر مفیدى به عنوان منبع
پرتو دهنده باشدکه متعاقبا به اولین کاربرد رادیو نوکلویید ها در پزشکى
منجر گردید.
معرفی
از با اهمیت ترین کاربرد هاى رادیو نوکلویید ها در علوم طبیعى است و بزرگترین مصارف فردى رادیو نوکلویید ها در پزشکى هسته اى است.
امروزه
پزشکى هسته اى یک بخش مهم و وابسته به علوم پزشکى شده است. تولید رادیو
دارو ها و ترکیبات آنها براى کاربرد در پزشکى هسته اى، یک بخش مهم فعالیت
هاى هسته اى و رادیو شیمى را تشکیل می دهد. توسعه ژنراتور هاى دارویى امکان
استفاده از رادیو نوکلویید هاى با نیمه عمر کوتاه را در هر زمان در پزشکى
ممکن ساخته است.
برخى از کاربرد هاى عمومى رادیو نوکلویید ها در علوم طبیعى شناخته شده عبارتند از:
_ اکولوژى (جذب عناصر کم مقدار وراذیو نوکلویید از محیط زیست اطراف توسط گیاهان،حیوانات یا انسان)
_آنالیز(تعیین عناصر کم مقدار یا ترکیبات آنها در گیاه،حیوان و انسان)
_فیزیولوژى و متابولیسم(واکنش ها و فرایند هاى بیو شیمیایى عناصر و ترکیبات آنها در گیاهان،حیوانات و انسان )
_تشخیص(شناسایى و تعیین موقعیت امراض)
_معالجه(درمان امراض)
ادامه مطلب ...