فن آوری و نانو تکنولوژی(قسمت دوم)
صنایع هوایی
صنعت مخابرات
مسأله مخابرات هم شبیه به حمل و نقل هوایی است. در صنعت مخابرات هم به دلیل آن که به صنعت و کارشناسی داخلی توجه نشده است. حتی در سطح بهره برداری هم دچار مشکل شده ایم. این وضع موبایل در کشور است که می بینیم. حتی کشورهای همسایه ما نیز از ما پیشی گرفته اند. در حالی که قابلیت های صنعتی ما بسیار از آن ها بیشتر است . چرا مردم را با این پیشرفت ها آشنا نکنیم و انتظار آنان را بالا نبریم؟ اگر آنان این انتظارات را نداشته باشند، مسؤولین مخابرات هم تلاش جدی در رفع آن نخواهند کرد. اگر در صنعت هوایی کارشناس داخلی را تحقیر کردیم، مطمئن باشید در بهره برداری از هواپیما نیز دچار مشکل می شویم. اگر در مخابرات نیز به صنعت و فناوری توجه نکردیم، در بخش اپراتوری و ارائه خدمات مخابراتی به مردم نیز دچار مشکل می شویم و خدمات غیرکیفی را بسیار دیر و گران به مردم ارائه می دهند. اگر به مردم خبر ندادیم که امروز شرکت مخابرات، چهل میلیارد تومان به صنعت داخلی بدهکار است، اگر به مردم خبر ندادیم که چه برخوردهایی با کارشناسان شده و چه کارشناسانی از این کشور مهاجرت کرده اند؛ اگر کارشناس و مهندس داخلی را که تحقیر شده است (همچون فلان فوتبالیست که به خاطر تحقیر، در تیم ملی شرکت نمی کند) در برنامه های تلویزیون دعوت نکردیم، نه تنها از منابع صنعت مخابرات و صنایع الکترونیک که بسیار درآمدزا و اشتغال زا هستندف کشور را محروم کرده ایم، بلکه حتی در بخش خدمات مخابرات نیز دچار مشکل می شویم (همان بحثی که مردم بطور مستقیم با آن سرو کار دارند).کیفیت برق
چرا مردم نباید بدانند کیفیت برق کشور ضعیف است و باعث خرابی و کاهش عمر لوازم آنان می شود. بسیاری از این مسائل، راه حل های ساده و در دسترس دارند . لذا نگرانی این نیست که نتوان انتظارات مردم را در کوتاه مدت برآورده کرد. برای نمونه در برق کشور، انواع و اقسام هارمونی ها و عدم تعادل ها وجود دارد که باعث اتلاف برق در شبکه و خرابی لوازم برقی می شود. با این برق، شاید لامپ کم مصرف براستی کم مصرف نباشد و طبق گفته کارشناسان، تلفاتی که استفاده از این لامپ در شبکه برق کشور ایجاد می کند، از صرفه جویی مصرف آن بیشتر است. برای حل این مشکلات و ارتقای کیفیت برق کشور، راه حل وجود دارد. لذا می توان انتظار مردم را بالا برد.فناوری در سوژه های تاریخی
اغلب در زندگی شخصیت تاریخی کشور، به ابعاد عرفانی ، سیاسی و غیره آنان می پردازیم. برای نمونه تأثیر عمیقی که امیرکبیر در توسعه فناوری داشته است، چندان به تصویر کشیده نشده است. البته به تازگی در سریال ملاصدرا،که بسیار جذاب است، جایگاهی که شیخ بهایی در مسائل فناوری آن زمان داشت تا حدودی مطرح شد. ولی می توانست پررنگ تر نیز مطرح شود. حتی شخصیت هایی در تاریخ کشور داریم که در جهان با بحث فناوری شناخته شده اند(مثل ابن هیثم) ، چرا آنان را معرفی نمی کنیم؟فصل چهارم
معرفی نانوفناوری و کاربردهای آننانو فناوری به عنوان جدیدترین حوزه فناوری در دنیا، مورد توجه اکثر کشورها قرار گرفته است. برای آشنایی بیشتر هنرمندان عزیز با این فناوری به معرفی و تبیین آن می پردازیم.4-1) تعریف نانوفناوری و آشنایی با آن
نانوفناوری در تعریف بسیار ساده، یعنی تکنولوژی هایی که در ابعاد نانومتر عمل می کنند. نانومتر واحد اندازه گیری است و برابر با10-9 یک میلیاردم متر یا متر است. اندازه اتم ها و مولکول ها در این محدوده قرار دارد. بنابراین با ورود به این فضای کوچک، بشر می تواند در نحوه آرایش و چینش اتم ها و مولکول ها دخالت کند و به ساخت مواد جدید و ساختارهایی متفاوت با آن چه تاکنون وجود داشته است، بپردازد. نانوفناوری که از دو کلمه «نانو» و «فناوری» تشکیل شده است به معنای توسعه، ساخت، طراحی و استفاده از محصولاتی است که اندازه آنها یک تا صد نانومتر قرار دارند. در حقیقت نانوفناوری یک فناوری جدید نیست. بلکه یک مقیاس جدید در فناوری ها و رویکردی تازه در تمام رشتهها است ؛ که این توانایی را به بشر می دهد، که بتواند دخالت خود را در ساختار مواد گسترش دهد و در ابعاد بسیار ریز ، به ساخت و طراحی اقدام کند. این توانایی می تواند در تمام فناوری هایی که بشر تاکنون به آن دست یافته است، اثر گذار باشد.4-2) کاربردها و اهمیت نانوفناوری
اگر چه هنوز نانوفناری در آغاز حیات خود قرار دارد، ولی در همین چند سال اخیر امیدهای زیادی را در بین دانشمندان برای دستیابی به مواد با قابلیت های بالا و ساخت محصولات با عمر و کیفیت بالا ایجاد کرده است. تولید نانوتیوب های کربنی (ساختارهای لوله ای کربنی) ماده ای در اختیار بشر قرار داد که رساناتر از مس، مقاوم تر از فولاد و سبک تر از آلومینیوم است. همچنین با ساتفاده از نانو ذرات، می توان سطوح خود تمیز شونده یا همیشه تمیز ساخت و ریایش مغناطیسی را چندین برابر نمود. لاستیک های با عمر بالای ده سال و دارورسانی به تک سلول های آسیب دیده در بدن، از توانایی هایی ست که بشر به مدد نانوفناوری به آن دست یافته است. دانشمندان امیدوارند با گسترش فعالیت ها در نانوفناوری، علاوه بر صرفه جویی هایی که در اثر ارتقای کیفیت در محصولات سنتی ایجاد می کنند، به مواد و محصولات با خواص جدید و چند منظوره دست یابند. اگر بپذیریم که نانوفناوری، توانمندی تولید مواد، ابزارها و سیستم های جدید با در دست گرفتن کنترل در سطوح ملکولی، اتمی و استفاده از خواص آن سطوح است. آن گاه درمی یابیم کاربردهای این فناوری، در حوزه های مختلف اعم از غذا، دارو، تشخیص پزشکی، فناوری زیستی، الکترونیک، کامپیوتر، ارتباطات، حمل و نقل، انرژی ، محیط زیست ، مواد، هوافضا، امنیت ملی و غیره خواهد بود؛ به گونه ای که به زحمت می توان عرصه ای را که از آن تأثیر نپذیرد معرفی نمود. کاربردهای وسیع این عرصه به همراه پیامدهای اجتماعی، سیاسی و حقوقی آن، این فناوری را به عنوان یک زمینه فرا رشته ای و فرابخشی مطرح نموده است.هر چند آزمایش ها و تحقیقات پیرامون نانوتکنولوژی از ابتدای دهه هشتاد قرن بیستم به طور جدی پی گیری شد، اما اثرات تحول آفرین، معجزه آسا و باورنکردنی نانوفناوری در روند تحقیق و توسعه باعث گردید، نظر تمامی کشورهای بزرگ به این موضوع جلب گردد و فناوری نانو را به عنوان یکی از مهم ترین اولویت های تحقیقاتی خویش، طی دهه اول قرن بیست و یکم محسوب نمایند.استفاده از این فناوری در کلیه علوم پزشکی ، پتروشیمی، علوم مواد، صنایع دفاعی، الکترونیک ، کامپیوترهای کوانتومی و ... باعث شده است، تحقیقات در زمینه نانو به عنوان یک چالش اصلی علمی و صنعتی پیش روی جهانیان باشد. لذا محققین ، اساتید و صنعت گران ایرانی باید در یک بسیج همگانی، جایگاه، موقعیت و وضعیت خویش را در خصوص این موضوع مشخص نمایند و با یک برنامه ریزی علمی دقیق و کارشناس شده به حضوری فعال و حتی رقابتی سالم در این جایگاه، عرض اندام و ابراز وجود نمایند. برای چنین هدفی ، طراحی یک برنامه منسجم، فراگیر و همه جانبه اجتناب ناپذیر است.4-3) تاریخچه ای از ظهور نانوفناوری
چهل سال پیش ریچارد فایمن، متخصص کوانتوم نظری و دارنده جایزه نوبل، در سخنرانی معروف خود در سال هزار و نهصد و پنجاه و نه میلادی با عنوان «آن پایین، فضای بسیاری هست» ، به بررسی بعد رشد نیافته علم مواد پرداخت. وی در آن زمان اظهارکرد: «اصول فیزیک، تا آن جایی که من توانایی فهمیدن آن را دارم، بر خلاف امکان ساختن اتم به اتم چیزها حرفی نمی زنند.» او فرض را بر این قرار داد که اگر دانشمندان فرا گرفته اند چگونه ترانزیستورها و دیگر سازه ها را با مقیاس های کوچک بسازند، پس ما خواهیم توانست که آن ها را کوچک و کوچک تر کنیم. در واقع آن ها به مرزهای حقیقی خود در لبه های نامعلوم کوانتوام نزدیک خواهند بود. به نحوی که اتم را در مقابل دیگری به گونه ای قرار دهیم که بتوانیم کوچک ترین محصول مصنوعی و ساختگی ممکن را ایجاد کنیم. با استفاده از این فرم های بسیار کوچک چه وسایلی را که نمی توانیم، ایجاد کنیم. فایمن در ذهن خود یک «دکتر مولکولی» تصور کرد که صدها بار از یک سلول منحصر به فرد کوچک تر است و می تواند به بدن انسان تزریق شود و درون بدن برای انجام کاری یا مطالعه و تأیید سلامتی سلول ها و یا انجام اعمال ترمیمی و به طور کلی برای نگه داری بدن در سلامت کامل به سیر بپردازد. می توان گفت در آن سال ها کلمه «بزرگ» از اهمیت ویژه ای برخوردار بود (مثل علوم بزرگ، پروژه های مهندسی بزرگ و غیره ؛ حتی کامپیوترها در دهه هزار و نهصد و پنجاه (م) تمام طبقات ساختمان را اشغال می کردند) . ولی از وقتی فایمن نظرو منطقه خود را بازگو کرد، جهان روندی به سوی کوچک شدن در پیش گرفت. پس از آن، ماروین مینسکی تفکرات بسیار باروری داشت ، که می توانست به اندیشه های فایمن قوت ببخشد. میسنکی پدر علم هوش مصنوعی است و در دهه هزار و نهصد و شصت تا هفتاد (م) جهان را در تفکراتی که مربوط به آینده می شد، رهبری کرد. در اواسط دهه هفتاد میلادی، اریک در کسلر که یک دانشجوی فارغ التحصیل بود، میسنکی را به عنوان استاد راهنما جهت تکمیل پایان نامه خود انتخاب کرد. او نیز این مسؤولیت را بر عهده گرفت. در کسلر سخت به وسایل بسیار کوچک فایمن علاقه مند شده بود و قصد داشت تا در مورد توانایی های آنان به کاوش بپردازد. مینسکی نیز با وی موافقت کرد. در کسلر در اوایل دهه هشتاد(م) ، درجه استادی خود را در رشته علوم کامپیوتر دریافت کرد و گروهی از دانشجویان را به صورت انجمنی به دور خودجمع نمود. او افکار جوان ترها را با یک سری ایده ها که خود «نانوفناوری» نام گذاری کرد، مشغول است. در کسلر اولین مقاله علمی خود را در مورد نانوفناوری مولکولی (MNT) در سال هزار و نهصد و هشتاد و یک ارایه داد. او کتاب Engin of Creation: The Coming Era of Nanotechnology را در سال هزار و نهصد و هشتاد و شش به چاپ رساند. در کسلر اولین درجه دکتری در نانوفناوری را در سال هزارونهصد و نود و یک از دانشگاه MIT دریافت کرد.4-4) اهمیت نانوفناوری برای کشور ما
بسیاری از صاحب نظران و محققان، نانوفناوری را مساوی آینده می دانند. به عنوان نمونه کمیته مشاوران رئیس جمهوری آمریکا در علوم و فناوری، در تأیید برنامه ملی نانوتکنولوژی برای سال دو هزار و یک میلادی، از نانوفناوری به عنوان محور آینده جهان یاد می کند. به دلیل تأثیر این فناوری بر اکثر صنایع و فناوری های موجود، عقیده صاحب نظران این است که متخصصان رشته های مختلف بدون گرایش به مباحث نانو در دهه های آینده، فرصتی برای رشد نخواهند داشت و شکوفایی بسیاری از فناوری های مهم از جمله فناوری اطلاعات و بیوتکنولوژی به عنوان دو دستاورد بسیار عظیم قرن بیستم بدون بهره گیری از نانوفناوری دچار اختلاف خواهند شد. از این جهت این مسئله برای دانشگاهیان، محققان و مسؤولان هر کشور امری حیاتی است. به عبارت دیگر می توان گفت، اولویت کشور هر صنعت و فناوری که باشد، بدون تسلط بر ابعاد نانو، در دنیای جدید نمی توان در آن صنعت و فناوری حرفی در دنیا زد. بنابراین می توان دلایل زیر را برای اجتناب ناپذیری ورود کشورهایی چون ایران اقامه نمود. تآثیر اساسی نانوفناوری در رشد و پیشرفت بسیاری از صنایع و فناوری ها ماهیت فرا رشته ای علوم و فناوری نانو به عنوان توانمندی تولید مواد، ابزارها و سیستم های جدید با دقت اتم و مولکول، موجب تعریف کاربردهای بسیار زیادی در عرصه های مختلف علمی و صنعتی شده است. برای نانوفناوری کاربردهای بسیاری را در حوزه های دارو، غذا، بهداشت ، درمان بیماریها، محیط زیست ،انرژی ، الکترونیک ، کامپیوتر، اطلاعات ، مواد ، ساخت ، تولید ، هوا فضا ، بیوتکنولوژی و کشاورزی، امنیت ملی و دفاع برشمرده اند. لذا مشاهده می شود که نانوفناوری در صنایع و تمام فناوری ها تأثیر گذاشته است . این تأثیر اغلبً ریشه ای و بنیادین است. به عنوان نمونه در بخش پزشکی و بهداشت، یک زمینه کاری بسیار مهم، نانوفناوری، سیستم توزیع دارو در داخل بدن است. مصرف دارو در حال حاضر به صورت حجمی است؛ در حالی که سلول های خاصی از بدن نیازمند آن است. در روش جدید، دارو با وسایل تزریق متفاوت با امروزه به صورت مستقیم به سمت سلول های مشخص جهت گیری شده و دارو به محل نیاز تحویل داده می شود. این تحول در صنعت داروسازی بنیادین است.تأثیرات امنیتی نانوفناوری (فرصت و تهدید)
از نظر دفاعی، نانوفناوری برای کشورها، هم فرصت و هم تهدید است، به لحاظ کاربردهای بسیار زیادی که این فناوری می تواند در امور نظامی داشته باشد، گرایش زیادی در بخش دفاعی کشورها به تحقیق و توسعه نانوفناوری صورت گرفته است. این کاربردها از لباس های مانع خطر تا پرنده های بسیار کوچک، تجهیزات اطلاعاتی و بسیاری موارد دیگر است که هم اکنون با حمایت وزارتخانه های دفاع کشورهایی چون: آمریکا، ژاپن و برخی کشورهای اروپایی به صورت پروژه های تحقیقاتی در حال انجام هستند. از این جهت این فناوری برای کشورها یک تهدید محسوب می شود. اما برای کشورهایی که بتوانند با استفاده از روند موجود، جایگاهی را در آینده امنیت جهانی برای خود در نظر بگیرند، یک فرصت خواهد بود. این کاربردها بسیار متنوع هستند، هر کشوری می تواند زمینه ای را برای پیشگامی در جهان سهم خود نماید و در آینده ی رقابت های بین المللی نقشی داشته باشد.شکل گیری بازارهای بسیار بزرگ جدید
شواهد موجود نشان می دهد که درصد بالایی از بازارهای جدید محصولات مختلف متکی برنانوفناوری خواهد بود. به همین دلیل دولت ها و شرکت های بزرگ و کوچک به دنبال کسب جایگاهی برای خود در این بازارها هستند. میهیل روکوه، رئیس کمیته علوم و فناوری نانو در ریاست جمهوری آمریکا طی مقاله ای در ماه «می» سال دو هزار و یک (م)، پتانسیل نانوفناوری برای تغییر چشمگیر در اقتصادی جهانی را یادآوری نموده است. بر مبنای پیش بینی وی و اعتقاد بخش دیگری از صاحب نظران در ده الی پانزده سال آینده، نانوفناوری بازار نیمه هادی را به طور کامل تحت تأثیر قرار خواهد داد . خبرهایی نیز که به تازگی از شرکت های اصلی سازنده پردازنده های کامپیوتر در آمریکا و ژاپن منتشر شده است، از ورود پردازنده های حاوی یک میلیارد نانوترانزیستور تا قبل از ده سال آینده حکایت دارد. به عنوان مثال شرکت اینتل اعلام نموده است که در سال دو هزار و هفت پردازنده های متکی بر نانوترانزیستور را با قدرت و سرعت بسیار بیشتر و مصرف کمترنسبت به آخرین دستاوردهای امروزی نیمه هادی ها، وارد بازار خواهد کرد. در بخش دارو نیز پیش بینی شده است تا ده الی پانزده سال آینده نیمی از این صنعت متکی بر نانوفناوری خواهد بود که خود نیاز به وسایل تزریق جدید و آموزش های پزشکی روزآمد خواهد داشت. همچنین در صنایع شیمیایی، فقط ذکر بازار صد میلیارد دلاری کاتالیست ها که تا 10 سال آینده به طور کامل متکی بر کاتالیست های نانوساختاری خواهد بود؛ برای نشان دادن اهمیت بحث کافی است. همچنین از هم اکنون بازار بزرگی برای بکارگیری مواد جدید در محصولات فعلی در حال شکل گیری است. موادی که می تواننند خواص جدید و فوق العاده ای به محصولات موجود بخشیده و موجب کاهش قیمت آن ها شوند. به عنوان نمونه نانولوله های کربنی (Carbon Nanotubes) با وزن بسیار کمتر و استحکام بسیار بیشتر نسبت به موادی چون فولاد، بخش زیادی از صنایع را در آینده تحت تأثیر قرار خواهد داد.4-5) تقسیم بندی های فنی و صنعتی نانوفناوری
نانوفناوری را هم از نظر شاخه های علمی و فنی آن و هم از نظر کاربردهای صنعتی می توان دسته بندی نمود. برخی از شاخه های علمی و فنی آن عبارتند از : الف – نانوپودر4-6) ده محصول جاری شده با استفاده از فناوری نانو
در زیر، ده محصول برتر نانو فناوری در سال دو هزار و سه میلادی طبقه بندی شده است. این خبر، نشان می دهد کسانی که هنوز معتقدند نانوفناوری فقط در آزمایشگاه است، اشتباه فکر می کنند.فصل پنجم
مثال هایی از موضوعات مدیریتی فناوری که بایستی در فعالیت های ترویجی به آنان توجه نموددر بخش های قبل تأکید شد که ترویج توسعه نانوفناوری به معنی معرفی نانوفناوری و کاربردهای آن نیست، ممکن است در یک برنامه ترویجی، هیچ نامی از فناوری برده نشود ولی با بیان موانع مدیریتی موجود بر سر راه توسعه کلیه فناوری های نوین و غیره، مسیر توسعه فناوری نانو را هموار نمود. برخی مثال ها در زیر ارائه شده اند:الف) نظام مالکیت فکری :
وظیفه نظام مالکیت فکری، صیانت از فکر افراد و ایده های آن ها است و با ثبت ایده ها در قالب اختراع و پتنت و وجود ساز و کار لازم قضایی، می تواند محققین را کمک نماید، تا به اعاده حق خود پرداخته و مهم ترین سرمایه خود یعنی فکر و ایده های خود را به راحتی در اختیار دیگرا ن قرار ندهند و نگران دزدی ایده و فکر خود نباشند. متأسفانه باید گفت در کشور این نظام، وجود ندارد. نبود این نظام در کشور ما باعث بروز مشکلاتی برای محققین به خصوص محققینی که در حوزه فناوری های جدید فعال هستند، شده است ( فناوری های جدید به شدت متخصص محور و عامل جلوبرنده آن ها فکر و ایده های جدید است ). اگر امنیت فکری لازم برای متخصصان در کشور مهیا نباشد، این خطر برای محققینی که در حوزه نانوفناوری نیز می خواهند فعالیت کنند به شدت وجود خواهد داشت؛ زیرا نانوفناوری به شدت نیازمند ایده ها و افکار جدید است که لازمه آن وجود نظام مالکیت فکری برای صیانت از ایده ها و افکارنو متخصصین این حوزه است.ب) شبکه سازی آزمایشگاه های کشور:
وجود تجهیزات آزمایشگاهی به صورت شبکه ای و سرویس دهی به موقع آن ها ، یکی از زیر ساخت های لازم برای توسعه دانش و فناوری است. در حال حاضر در کشور علاوه بر این که تجهیزات کامل آزمایشگاهی اصلی مورد نیاز حوزه فناوری نانو در کشور وجود دارد( به جز چند مورد خاص) ، ولی عدم خدمات دهی تجهیزات موجود، مشکل اساسی در این زمینه است. این مسأله به دو شکل است؛ اول اینکه مجموعه های رقیب در دادن سرویس آزمایشگاهی به یکدیگر همکاری لازم را ندارند و گاهی بین دو دانشکده این مسائل بروز می کند . ضمن این که برای گرفتن سرویس نیز پروسه طولانی بروکراسی حاکم است. مشکل دوم مربوط به خدمات فنی است که به دلیل ضعف دانش در کاربری این تجهیزات در بعضی موارد مشاهده می شود ابزاری بلا استفاده مانده یا کاربران، در درستی نتایج بدست آمده توسط اپراتورهای تجهیزات تردید دارند. این دو مشکل با شبکه سازی صحیح آزمایشگاه ها قابل رفع است.ج) صندوق های حمایت از سرمایه گذاری ریسک پذیر:
در دنیای پیشرفته به دلیل ریسک بالای سرمایه گذاری در صنایع high-tech برای حمایت از شرکت هایی که در این زمینه ایجاد می شوند صندوق هایی برای حمایت مالی ایجاد شده است که با انجام حمایت های مالی، ریسک سرمایه گذاری در این صنایع را کاهش و انگیزه سرمایه گذاری در این زمینه ها را تقویت می نمایند. در کشور ما این ساختارها یا بوجود نیامده یا وظیفه مشخصی در این زمینه به روشنی به آن ها واگذار نشده است. این مشکل در حوزه نانوفناوری نیز می تواند باعث بروز مشکلاتی در زمینه سرمایه گذاری شود و به دلیل ریسک بالای سرمایه گذاری در این حوزه با کاهش انگیزه سرمایه گذاران برای سرمایه گذاری در این زمینه مواجه خواهیم شد.د) اعزام دانشجو به خارج و مهاجرت مغزها:
فناوری های نو، خصوصیت بارز آن ها متخصص محور بودن است و نقش نیروی انسانی ماهر و دانشمند در توسعه آنها ، بسیار پررنگ تر از سایر فناوری ها است. معضلی که هم اکنون با آن مواجه هستیم ، مهاجرت نیروهای تحصیل کرده از کشور است که باعث از دست رفتن نیروهای کارآمد و متخصص کشور در حوزه های مختلف به خصوص hightech شده است. این مسئله عوامل مختلفی دارد که می توان به نبود صنایع high-tech در کشور ، نبود امکانات و رفاه لازم و سیاست های غلط اشاره کرد. به عنوان مثال، تاکنون کشور با هزینه های زیاد ، دانشجویانی را به صورت بورس به خارج اعزام می کرد که اکثر آنان نیز به کشور برنمی گردند. شاید اگر به جای فرستادن دانشجو، دعوت از اساتید خارج از کشور و ارایه درس توسط آنان در دستور کار قرار می گرفت ، موج مهاجرت را می توانستیم به نوعی کنترل کنیم. ضمن این که توسعه دانشگاه های داخلی و دسترسی به منابع علمی دنیا نیز به حد قابل قبولی رسیده است. از طرف دیگر ، هزینه دعوت از اساتید خارجی کمتر از اعزام دانشجو است و ضمن آن که حضور دانشجو در داخل کشور، خود از نظر بومی شدن زمینه های تحقیقاتی و پایان نامه های آنها مفیدتر به حال کشور خواهد بود، از حضور اساتید خارجی در داخل کشور نیز می توان استفاده های علمی مختلف برد.ه) بازنگری در تعریف طرح ها
تعریف طرح های نانو فناوری باید به صورت کامل صورت گیرد تا در نهایت نتیجه مشخصی که دارای منافع اقتصادی نیز هست از آن طلب شود. متأسفانه تاکنون در کشور چنین دیدگاهی وجود نداشته است. اگر طرح های پژوهشی بصورت پراکنده و ابتر، تعریف و رها شوند، نتیجه ای جز اتلاف منابع و نرسیدن به اهداف که لااقل منافع اقتصادی را در برداشته باشد، محقق نخواهد گشت. در مورد فناوری نانو نیز لازم است در تعریف طرح ها تمام زنجیره ثمردهی فناوری از پژوهش تا تولید نیمه صنعتی و صنعتی، بازاریابی و غیره مدنظر قرار گیرد.و) توسعه فناوری نانو الزاماً به معنی ایجاد صنایع نو نیست
متأسفانه دید غلطی که در جامعه وجود دارد و گاهی سیاست گذاران و مدیران کشور را به اشتباه می اندازد، آن است که تصور می شود توسعه یک فناوری نوین مانند فناوری نانو، به معنی ایجاد صنایع نوین و فراموش کردن صنایع قدیمی و موجود است. در حالی که یک نقش مهم فناوریهای نوین، مانند فناوری نانو، ادغام در صنایع موجود و قدیمی و ارتقا دادن آن ها در دنیای رقابت است . نانوفناوری تاکنون در صنایع مختلف ادغام شده و حتی محصولات تجاری نیز در این زمینه به بازار ارایه داده است. از جمله این صنایع می توان به صنعت سرامیک، نساجی، سیمان، لاستیک و غیره اشاره کرد. در این صنایع نانو به عنوان ارتقا دهنده مطرح می شود و با بهبود کیفیت در محصولات آنها ارزش افزوده محصولات را بالا می برد. در زیر چند مثال آمده است.ز) تقدم مصالح کشور بر مصالح سازمانی در مدیریت فناوری نانو
از دیگر مسائلی که می تواند توسعه فناوری را تحت الشعاع قرار دهد، وجود نداشتن دید کلان در بین مدیران بخش های مختلف تصمیم گیری و ترجیح تصمیمات بخشی بر تصمیمات ملی است. متأسفانه در موارد متعدد مشاهده می شود که تصمیم گیران، سعی در حفظ منافع سازمانی خود دارند و منافع کل کشور را در نظر نمی گیرند. در اثر این تفکر، نمی توان سیاست گذاری درستی انجام داد و بدین گونه روند کارها کند شده و بودجه های محدود موجود نیز در زمینه های غیرمطلوب هزینه می شوند. مدیران متخصص، متعهد و دارای تفکر فرابخشی که مصالح کشور را به مصالح سازمانی ترجیح می دهند، باید تصمیمات و سیاستگذاری ها را در اختیار داشته باشند. با وجود چنین نیروهایی، کشور ما خواهد توانست در زمینه فناوری نانو پیشرفت نماید.ح) ضرورت اولویت بندی در فناوری نانو
بودجه مثل رودی است که می توان آن را در چنان سطح وسیعی جاری ساخت که به هر مترمربع، قطره آبی بیش نرسد؛ یا می توان با تأمل و دقت این رودخانه را در سطح محدود و مؤثری جاری ساخت، به گونه ای که باعث آبیاری کامل و مفید این سطح محدود شود. یکی از مشکلات در تخصیص بودجه ها به همین موضوع باز می گردد.بودجه ، بدون اولویت بندی در تخصیص، در طرح های بسیاری تقسیم می شود و در نتیجه بودجه اندکی به هر طرح اختصاص می یابد. اغلب این طرح ها نیز در همان ابتدای کار متوقف شده و به نتیجه نمی رسند. اگر به جای تقسیم بودجه در این همه طرح، تمام انرژی و سرمایه موجود روی سه یا چهار صنعت مهم و کلیدی صرف شود. توانمندی کشور در حوزه فناوری ناو به سطح قابل قبولی خواهد رسید.ط) لزوم در نظرگرفتن جایگاه استاندارد و تأیید محصولات در فناوری نانوچ
نداشتن یک مرکز ملی استانارد و تأیید کیفیت به عنوان مرجع در حوزه فناوری نانو، می تواند یکی از برزگ ترین معضلات در این فناوری باشد. به عبارت دیگر وجود یک مرکز ملی قوی که بتواند برای محصولات و مواد نانو استاندارد تدوین کرده و محصولات و مواد نانو ساخته شده در کشور و یا انوع وارداتی را آزمایش و تأیید نماید، امری لازم است. در واقع سازمان مرجع باید مرکز منسجمی باشد، که علاوه بر داشتن اعتبار کافی و بین المللی، توانایی و امکانات لازم برای کنترل کیفی طیف گسترده ای از فرآورده های فناوری نانو، مطابق با استانداردهای جهانی یا ملی را دارا باشد.ی ) نیاز به نیروی متخصص
فناوری نانو هنوز حوزه جدیدی از فناوری در سطح جهان است و بالطبع در کشور ما نیز حوزه جدیدی به حساب می آید. به همین دلیل هنوز نیروهای متخصص در این حوزه مجموعه بسیار کوچکی را تشکیل می دهند. باتوجه به گسترش روز افزون این فناوری و نیاز کشور به تحقیق و پژوهش در این زمینه، این تعداد نیروی انسانی پاسخ گو نبوده ونیاز روز افزونی به پرورش نیروی انسانی توانمند و صاحب نظر در این حوزه چه از حیث تخصصی و چه از حیث مدیریتی به شدت احساس می گردد.ک) پرورش روحیه کار گروهی بین فعالان در حوزه فناوری نانو
در کشور متأسفانه روحیه همکاری، بین محققین و بین مراکز تحقیقاتی کم است. در حالی که امروزه بزرگترین تحقیقات و در نتیجه یافته های علمی، با همکاری مراکز تحقیقاتی مختلفی که هر کدام در گوشه ای از جهان فعالیت می کنند، به وقوع می پیوندند. امروزه در تحقیقات، مرزهای جغرافیایی کمرنگ شده اند. پروژه های مختلف فناوری نانو در یک آزمایشگاه انجام نمی شوند، بلکه بین مراکز متعددی در کشورهای مختلف تقسیم بندی شده و هر مرکز گوشه ای از کار را انجام می دهد؛ در حالی که در کشور ما نه تنها مراکز با هم همکاری چشمگیری ندارند، بلکه حتی محققان ما در یک بخش تحقیقاتی چه در یک دانشگاه یامرکز تحقیقاتی نمی توانند با هم کار کنند. امروزه علوم به قدری گسترده شده اند که انجام یک پروژه برای یک محقق به تنهایی کاری غیرممکن است و اگر تحقیقات در قالب تیم های چند نفره صورت بگیرد، خیلی سریع تر جواب خواهد داد. اگر بخواهیم این مشکل را ریشه یابی کنیم به دو عامل بر می خوریم .ل) پژوهش ، مکمل انتقال فناوری
فناوری نانو، فناوری است که مبنای آن بر تحقیقات استوار است و بدون تحقیق نمی توان در این زمینه حرفی برای گفتن داشت. از سوی دیگر برای توسعه فناوری نانو در کشور از طریق انتقال فناوری باید به بومی سازی فناوری نیز توجه نمود. بومی سازی فناوری بدون بسط و گسترش دامنه تحقیقات میسر نمی شود. در واقع به کمک تحقیقات داخلی می توان دانش فنی روز این فناوری را در کشور کسب نمود. کشورهایی مثل کره جنوبی و ژاپن ابتدا از طریق انتقال فناوری توانستند پیشرفت های قابل ملاحظه ای کسب نمایند. ولی در کنار آن به تحقیقات برای بومی سازی و گسترش آن توجه داشته اند.م) فرصتی گران قیمت
فرصتی گران قیمت برای فعالیت در نانو فناوری با توجه به جوان بودن آن این فناوری نوین بر خلاف علوم و فناوری قدیمی، هنوز مسیر زیادی تا رسیدن به نقطه اوج خود در چرخه عمر در پیش دارد. بنابراین امکان تغییر و تحول در آن بسیار زیاد است واز طرف دیگر فاصله ما با دنیا خیلی زیاد نیست و بازار اشباع نشده است. در فناوری های نویی مانند فناوری نانو، اگر وارد هسته اولیه بشویم و مدتی هزینه کنیم، بعد از آن بازدهی شیب تندی داشته و رشد آن بسیار زیاد خواهد شد. در واقع فناوری های نو، دارای رشد بالایی هستند؛ در حالی که فناوری های جاافتاده ای از قبیل خودروسازی، بیش از ده یا پانزده درصد رشد نخواهد داشت. باید توجه کرد که اتخاذ استراتژی مناسب در این حوزه نوین می تواند تأمین کننده بسیاری از نیازهای ملی ما باشد.